راهنمای انتخاب و خرید فلاش استودیویی

بعضاً عكاسان تصور مي‌كنند كه هرچه تعداد فلاش‌ها و منابع نوري آن ها بيشتر باشد موفق تر مي‌شوند! در پاسخ به اين عده بايد گفت: “تنها يك خورشيد براي روشن كردن جهان وجود دارد”. بسياري از عكاسان حرفه‌اي تنها با قرار دادن مناسب و حساب شده‌ي يك شاخه فلاش به زيبايي نورپردازي مي‌كنند. هرچند كه استفاده از يك شاخه‌ي فلاش ديگر اختيارات فراواني به عكاس مي‌دهد؛ مثلاً مي‌توانيد از آن به عنوان فلاش سايه پركن بهره ببريد و نسبت‌هاي نور را كنترل كنيد. در عمل عموماً عكاسان از سه شاخه فلاش براي نورپردازي استفاده مي‌كنند و اين براي اكثر پروژه‌هاي عكاسي كفايت مي‌كند.

استفاده از فلاش‌هاي الكترونيكي، معمولاً اولين انتخاب عكاسان در صورت نياز به روشنايي بيشتر مي‌باشد. از آن جا كه نور تنها عنصر مهم سازنده‌ي تصوير است استفاده از فلاش‌هاي حرفه‌اي استاندارد و با كيفيت، كمك فراواني در ارائه‌ي تصاوير زيبا و تكنيكي خواهند كرد.

اما پیش از هر چیز باید به تشريح این موضوع بپردازيم که ژول یا WS در فلاش چيست؟

به ميزان انرژي لازم براي روشن كردن يك لامپ تنگستن يك وات، در يك ثانيه لازم است ژول گفته شود. به عبارت ديگر ژول همان وات ثانيه (w/s) مي باشد. به عنوان مثال يك فلاش 300 ژول يا (w/s) 300  به اين معني است كه لامپ تنگستن 300 وات در يك ثانيه همان ميزان  نوري را توليد مي كند كه آن فلاش در كسري از ثانيه آن را تخليه مي كند. اما نكته اي كه بايد به خاطر داشته باشيد اين است كه براي تجهيز آتليه يا استوديوي عكاسي عادی (مثلاً پرتره) باید ببینید با چه دیافراگمی می خواهید عکاسی کنید تا بر اساس آن قدرت فلاش را تعیین نمایید.

با توجه به قابلیت جديد دوربين هاي ديجيتال در ارائه تصاوير با كيفيت – حتي در حساسيت هاي بالا- مي توانيد از فلاش هاي 300 ژول براي عكاسي و تنظيم آن در نهايت قدرت استفاده كنيد. اما بهتر آن است فلاش هايي با قدرت بالاتری تهيه كنيم و از نصف قدرت  فلاش براي نورپردازيي استفاده كنيم تا علاوه بر کاهش زمان شارژ مجدد فلاش، از فشار كاري وارده بر آن بكاهيم. به هر حال با توجه به نصب ادوات کنترل کننده نور و در نتیجه کاهش نور فلاش، بهتر است نور اصلی را  بیشتر از 300 ژول انتخاب نماییم تا بتوانیم برای افزایش عمق میدان از دیافراگم های بسته تری استفاده کنیم.

 

یک فلاش عکاسی استودیویی خوب و استاندارد چه ویژگی‌هایی باید داشته باشد؟

چنانچه قصد تهیه یک مجموعه فلاش عکاسی حرفه ای را دارید، توجه داشته باشید که یک فلاش خوب استودیویی باید شرایط ومشخصات زیر را داشته باشد:

  1. دمای رنگ نور لامپ فلاش 5500± کلوین باشد نه بیشتر و نه کمتر.
  2. شیشه لامپ فلاش دارای پوشش حذف پرتو U.V باشد.
  3. برای تعیین میزان دقیق تیرگی ها وکنتراست فلاش شما باید این قابلیت را داشته باشد که هنگامی که نور مدلینگ را کم و زیاد می کنید، میزان قدرت فلاش نیز متناسب با قدرت نور مدلینگ تغییر کند (حالت لامپ مدلینگ تحت کنترل دیمر فلاش). در این حالت، نسبت میان سایه – روشن های تصویر به همان میزانی خواهد بود که با چشم خود می بینید.
  4. در تخلیه های نور دقیق و بدون نوسان عمل کند نه اینکه قدرت نور هنگام تخلیه – حتی کسری از دیافراگم – کم یا زیاد شود.
  5. سرعت شارژ مجدد بالایی داشته باشد.
  6. سیستم تخلیه اتوماتیک داخلی داشته باشد. جالب است بدانید در فلاش های معمولی و غیر حرفه ای اگر قدرت فلاش را از بالا به قدرت پایین تری کاهش دهید از آنجاکه خازن ها با تنظیم قدرت قبلی شارژ شده است با همان قدرت قبلی نور را تخلیه می کنند به طوری که انگار اصلا ً قدرت فلاش را کم نکرده اید. از این لحظه به بعد است که فلاش شما متناسب با قدرتی که تنظیم کرده اید نور افشانی خواهد کرد. برخی فلاش ها هنگامی که قدرت تخلیه را کاهش می دهید به صورت خودکار نور خود را تخلیه می کنند. اما باز این عمل باعث کاهش عمر لامپ فلاش و همچنین فلاش استودیویی شما به بیش از نصف عمر مفید خود می شود. فلاش های دریم لایت راه حل بهتری را ارائه کرده اند. این فلاش ها آن میزان قدرت اضافی شارژ قبلی فلاش را هنگامی که قدرت فلاش ها را کاهش می دهید به طور اتوماتیک و به صورت داخلی توسط مدارهای پیشرفته خود کم می کنند. یعنی تخلیه فیزیکی در لامپ فلاش وجود ندارد و بدین صورت طول عمر مفید لامپ و خازن های داخل فلاش به اندازه قابل توجهی افزایش می یابد.
  7. ترجیحاً قدرت فلاش با دیمر پیچی تنظیم شود (نه انتخابگرهای دکمه ای). دلیل اول اینکه تغییر قدرت توسط انتخابگرهای دکمه ای زمان بَر هستند و دوم اینکه در صورتی که فلاش روی پانتوگراف نصب شود علامت بالا یا پایین فلش ها برعکس می شوند.
  8. طراحی آن زیبا و ارگونومیک بوده و از قطعات با کیفیت و استاندارد بالا ساخته شده باشد .
  9. مجهز به حباب محافظ شیشه ای برای لامپ فلاش باشد (نشانگر آبی).
  10. دارای سیستم خنک کننده و هواکش های متعدد باشد تا هنگام عکاسی از پروژه های وقت گیر و زمان بر دچار مشکل نشود (نشانگر های قرمز).
  11. بدنه آن فلزی (ترجیحاً آلومینوم که باعث انتقال سریع حرارت از داخل فلاش به بیرون می شود) باشد – نه از جنس پلاستیک.
  12. لامپ مدلینگ آن بجای تنگستن ترجیحا از نوع LED باشد تا در صورت حرکت دادن فلاش هنگام روشن بودن، رشته تنگستن آن نریزد یا به اصطلاح نسوزد و نیز علاوه بر کاهش مصرف برق، موجب زرد شدن پارچه سافت باکس به دلیل حرارت بالا نشود.

 

منبع: کتاب دو جلدی نورپردازی حرفه ای در عکاسی

تألیف: رامین کاکاوند